بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت آلودگی هوا سالانه جان حدود هفت میلیون نفر را در سراسر جهان میگیرد. همچنین باعث ایجاد مشکلات جدی برای سلامتی، به ویژه برای کودکان و سالمندان می شود، علاوه بر آن مشکلات جدی را برای کسانی که دارای بیماری قلبی یا ریوی هستند ایجاد میکند. آلاینده های هوا همچنین کیفیت زندگی را، به ویژه برای کسانی که در مناطق شهری زندگی می کنند، تأثیر می گذارد و منجر به افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی می شود. در این میان ایده ی شهر هوشمند و فناوری های نوین میتوانند به سیاستگذاری و حمکرانی شهری جهت دهی کنند و علاوه بر مقابله با آلودگی های هوا هزینه های ناشی از آن را نیز کاهش میدهند.
با گسترش بیش از پیش شهرها در طی چند دهه اخیر، ایده ی شهرهای هوشمند برای مقابله با اثرات آلودگی حاصل از گسترش صنعت و شرکت های تولیدی، جنگل زدایی، رشد سریع تولید خودرو، کیفیت پایین خودرو و سوخت و فعالیت شرکت های ساختمانی توسعه یافته است. شهرهوشمند برپایه ی چندین فناوری غالب شکل گرفته است:
- IOT (اینترنت اشیا)
- راه حل های نرم افزاری
- شبکه
- رابط های کاربری و تجربه ی کاربری
- راه حل های داده محور
- هوش مصنوعی
- و…
در کنار تمامی موارد نقل شده یک فناوری امنیتی به منظور تامین امنیت شبکه و نرم افزارهای و اجزای IOT درگیر بسیار ضروری است. موضوع مقابله با آلودگی را از سه منظر قبل از آلودگی، حین آلودگی و بعد از آلودگی از دیدگاه سیاستگذاری و تسهیلگری میتوان نگریست:
اصل همگانی پیشگیری بهتر از درمان است قبل از آلودگی اما نیز صادق است. در این بین هوشمندسازی شهری میتواند در کاهش آلودگی کمک شایانی نماید. ابزارهای هوشمند برپایه هوش مصنوعی و کلان داده میتوانند در بهبود جریان ترافیک، جلوگیری از ازدحام وسایل نقلیه و قفل شدگی معابر، استفاده از روش های داده پایه برای مقابله با ترافیک که هم اکنون در آلمان، کانادا و بسیاری دیگر از شهرهای جهان در حال پیاده سازی است میتوانند ریسک ابتلا به آلودگی هوا را کاهش دهند. با این همه اما گرفتار شدن به آلودگی هوا اجتناب ناپذیر است. یکی از چالش های بسیار مهمی که در زمینه ی آلودگی شهری وجود دارد اطلاعات محیطی دقیق از وضعیت آلودگی در قسمت های مختلف شهر است که با استفاده از انواع سنسورهای اندازه گیری آلاینده ها انجام میپذیرد و میتوان نوع آلاینده میزان غلظت و بسیاری دیگر را با تحلیل داده محور از این سنسور ها با استفاده از الگوریتم های مختلف تجزیه و تحلیل و مقایسه کرد. معمولا بسیاری از روند ها تا همین حد پیش میروند اما این کافی نیست. در دست داشتن داده های مهندسی شده و استفاده از الگورتیم های هوش مصنوعی اولین قدم در مقابله با آلودگی است ولی این تنها یک توانایی بالقوه است و تا وقتی که با استفاده از روش های مختلف عملیاتی به کار گرفته نشود و نتواند نتیجه دهد بالفعل نخواهد شد. بعد از تحلیل اطلاعات مورد نظر میتوان راه حل های متناسب را به محیط محور ارائه کرد که میتواند در حد خود باعث کاراتر بودن اجرای سیاست های شهرداری، کاهش هزینه های مقابله با آلودگی خواهد شد. در نهایت مرحله ای که تقریبا همیشه فراموش میشود مرحله بعد از آلودگی و تاثیرات پساآلودگی است. مساله آلودگی را نباید تنها در روز های آلوده و هوای غبارگرفته شهر خلاصه کرد در حالی که اثرات بلند مدت آلودگی بعضا آسیب زاتر از اثرات روزهای آلودگی است. در این مورد باید نیز در نظر داشت که زیرساخت های شهر های هوشمند میتوانند بستر مناسب را برای به کارگیری روش‌هایی که میتوانند در مقابله با آلودگی موثر باشند را در مقیاس بسیار کلانی تسهیلگری کنند، در این بین استفاده از زیرساخت های برپایه هوش مصنوعی و فناوری های برپایه ی داده میتوانند راه را برای کسب و کارها و سیاستگذاری های موثر در مقابله با آلودگی باز کنند.
خلاصه موارد فوق را میتوان در رویکرد مساله محور با استفاده از فناوری های نوین به صورت داده محور و هوش مصنوعی و همچنین فناوری های در حوزه ی شهر هوشمند در برابر وضعیت های آلودگی مختلف سناریوهای متفاوتی را در نظر گرفت و سپس با پالایش راه حل ها، داده ها و تحلیل ها راه حل هایی را همگام و همراه با آنچه فرافناورانه و فرافنی است با در نظر گرفتن رویکرد سیاستگذاری قابلیت سنجی انتخاب کرد و سپس با اجرای آنها بازخورد را به منظور بهبود عملکرد در تحلیل ها، فناوری های استفاده شده و سیاستگذاری ها آتی دخیل کرد تا بتوان نتایج کاراتر، با هزینه کمتر و بهره وری بیشتر بدست آورد.
